Vroeg in de ochtend verzamelden we ons bij de plebanie in Den Bosch, klaar voor een bijzondere dagtocht naar Amsterdam. Met twee auto’s vertrokken we vol verwachting. Het contrast tussen de voertuigen kon bijna niet groter zijn: in de ene auto klonken vrolijke liedjes, terwijl in de andere diepgaande gesprekken over het geloof werden gevoerd. Drie keer raden in welke auto onze plebaan Vincent zat😉
Eenmaal aangekomen parkeerden we bij de Arena en namen de metro naar onze eerste bestemming: de Sint-Nicolaasbasiliek, waar plebaan Eric Fennis ons hartelijk verwelkomde. Daar kregen we een bijzondere privé-mis, verzorgd door onze eigen plebaan Vincent. Het was indrukwekkend om met ons kleine groepje in een van de belangrijkste kerken van Amsterdam zo dicht bij het geloof te staan. Na de mis nodigde Eric ons uit voor koffie en thee op de plebanie. Terwijl we genoten van onze drankjes, vertelde hij openhartig over zijn ervaringen als priester in de hoofdstad. Die persoonlijke verhalen boden een mooie inkijk in het leven van een geestelijke in deze dynamische stad.
Vervolgens bezochten we Onze Lieve Heer op Solder, een eeuwenoude schuilkerk die van buiten nauwelijks te herkennen is. Binnen ontvouwde zich echter een prachtige, grote kerk, een stille getuige van de tijd waarin katholieken hun geloof heimelijk moesten beleven. Het was bijzonder om hier stil te staan bij de kracht van het geloof en de moed van hen die het verborgen hielden.
Onze volgende halte was het Rokin, de plek van het eucharistisch wonder van 1345. Hier kreeg een stervende man de heilige communie, waarna hij de hostie weer uitbraakte. Volgens de regels werd het braaksel met de hostie in het haardvuur gegooid, maar de volgende ochtend lag de hostie ongeschonden in de as. Dit wonder leidde tot de bouw van de Kapel der Heilige Stede en de jaarlijkse Stille Omgang, een ingetogen processie ter nagedachtenis aan het wonder. Van dit alles is nu slechts één paal over, want de kerk werd in 1908 afgebroken door de protestantse eigenaren. En terwijl we daar stonden, moest een omstander toevallig overgeven… toeval of niet? 😉
Niet ver van daar gingen we langs bij de St. Jozef, ook wel bekend als de Papegaai. Schuilkerken hadden vaak zulke bijnamen, omdat ze destijds geen publieke katholieke kerken mochten zijn. Zo werd het katholieke geloof in kleine, verborgen hoeken levend gehouden. Onze tocht vervolgde naar de Begijnhofkapel, waar een pater ons begeleidde. Hij vertelde meer over het eucharistisch wonder en de geschiedenis van het hof. Zijn verhalen gaven nieuwe betekenis aan wat we tot dan toe hadden gezien.
Als laatste kerk bezochten we de Krijtberg, de rijkst versierde van allemaal. Daar ontdekten we een moderne en laten we zeggen… interessante verbeelding van de Heilige Geest. Sindsdien is “Laat je raken door het glas” een nieuwe slogan binnen JZM geworden. Met een knipoog mogen we zeggen dat dit een frisse, vernieuwende manier is om het geloof te beleven. Desondanks was dit een van de prachtigste kerken die ik ooit heb gezien.
De dag sloten we af bij de Brabantse Aap, waar we (ondanks de regen) genoten van heerlijke hamburgers. Zo kwam er een warme, sfeervolle afsluiting van een dag vol geloof, geschiedenis en verbondenheid.
Ik ben dankbaar dat we dit uitje samen hebben mogen beleven. Op naar de volgende!
Pia Rijs
Voorzitter JZM
